Everglades, Fort Myers en Sanibel Island

Hoi allemaal,

Het zonnetje gaat hier net onder. We zijn net klaar met eten in onze big ass villa!! Niet normaal hoe groot dit huis is. Nieuwsgierig? Check de video's. Ik was geëindigd met wat we donderdag allemaal gedaan hadden (Key West). Dit verhaal neemt je mee met onze avonturen onderweg naar de Everglades, ons diner in Naples, de aankomst in onze nieuwe 'thuis' en ons bezoek aan het strand op het eiland Sanibel. 

Vrijdagochtend ging onze wekker alweer op tijd. Laten we eerlijk zijn: wij zetten natuurlijk helemaal geen wekker. Dat doen onze nazaadjes wel ;-). We hebben eerst relaxed ontbeten op ons terras. Heerlijk met zo'n opkomend zonnetje en het fantastische uitzicht. Het plan was op tijd te vertrekken vanuit Islamorada, maar niet mega vroeg. We wilden een glasboot tour doen in Key Largo, alleen ging de eerste boot pas om 12.15 uur. Aangezien het 4 uur rijden zou zijn naar Fort Myers én we ook de loop route door de Everglades wilden doen, besloten we die tour te laten voor wat het was. Op het La Jolla Resort kon je ook kayaks lenen. Jonah wilde dat al graag proberen, maar toen het zover was, was het toch wel een beetje spannend. Onze angsthaas (maar soms toch ook durfalletje) Mathan ging het eerst met Remi proberen. Hij was gelijk enthousiast! Door Mathan zijn enthousiasme wilde Jonah het ook graag proberen. Ze hebben allebei twee keer een rondje gepeddeld met Remi. Ze zagen er erg stoer uit in hun zwemvestjes! Ondertussen zorgde ik ervoor dat alle koffers en backpacks ingepakt waren en dat de afwas gedaan werd, zodat we na het kayakken konden vertrekken richting de Everglades. Even na tien uur zaten alle spullen inclusief de kinderen in de auto. We gingen de sleutels van ons bungalow inleveren bij de receptie. Uiteraard vroegen de dames achter de balie hoe we ons verblijf hebben ervaren. De locatie was meer dan perfect. Ik kan niet anders zeggen! De bungalow zelf was wel hevig aan renovatie toe: badkamer niet netjes afgewerkt, meubilair waar je door heen zakte.. Je betaalt de prijs vooral voor de locatie. De dames waren ermee bekend en de eigenaar wil het ook gaan renoveren. Nou ja, eigenlijk slopen en er iets nieuws neerzetten, maar de bungalow is mega populair en daardoor 365 dagen per jaar geboekt! Ze verdienen er goed geld aan zullen we maar zeggen ;-). Het was een gezellig praatje. We gingen op pad!

Volgens de navigatie was het zo'n twee uur rijden naar de loop route in de Everglades. Het plan was om na een uurtje ongeveer te stoppen en ergens wat te lunchen, maar eenmaal in de Everglades waren de lunchmogelijkheden beperkt. De jongen kraaiden nog niet echt naar eten na ons uitgebreide ontbijt, dus we besloten lekker door te rijden. We maakten onze tocht nog extra spannend om de Everglades in de rijden met een bijna lege tank.... Hadden we toch moeten stoppen bij dat ene tankstation waar we langs reden. Zal je altijd zien! Ik zal jullie een cliffhanger besparen: we hebben het makkelijk gered ;-). We waren nog niet eens aan de loop route begonnen en ik had al een aantal alligators gespot en een schildpad! Zo ontzettend gaaf om dat 'zomaar' in de natuur te zien. Vergelijk het met een zwaan zien bij ons. Verander in deze zin het woord zwaan in alligator en je weet hoe de inwoners in en rondom de Everglades het ervaren. Al snel waren we op de echte loop route waar je maximaal 20 mile per uur mocht rijden. De jongens mochten hun riemen los maken om goed bij het raam van de auto te kunnen kijken. We zagen de één na de andere alligator zwemmen, zonnen of gewoon chillen. Echt zo vet! Elke keer werd er enthousiast: krokodil, krokodil, KROKODIIIIIIILLLLLLL gegild op de achterbank. Ik ben maar gestopt met verbeteren (want het is een alligátooorrrr, zucht ;-)). Langs de weg zagen we (of nou ja, ik.. de mannen waren op dat moment nog niet zo scherp) ook een kleinere schildpad lopen. Naarmate de looproute volgde, zagen we minder alligators. Dat was wel jammer, maar ik denk dat we in totaal wel zo'n 20 tot 30 stuks hebben gezien. Heel gaaf! We waren van plan om misschien nog een airboattour te gaan doen door de mangrove. Dat is een boot met een motor boven het water. Als het ware een mega ventilator die heel veel lawaai maakt. We twijfelden er nog over vanwege dat lawaai, maar we hadden al van verschillende bronnen vernomen dat het echt heel erg gaaf zou zijn. Ik checkte snel mijn Facebook waar ik op een speciale Amerika Facebookgroep tips had gekregen over bepaalde organisaties. Uiteindelijk zijn we bij de Captain Jack's Airboat Tours uitgekomen in Everglades City. We hadden nog net de laatste boottocht kunnen boeken. We hadden nog steeds niet gegeten, dus de mannen hadden als alternatief een zak Doritos chips weggewerkt als lunch. Oeps. Op vakantie moet het kunnen... We hadden een typische Amerikaan (tja, wat is dat eigenlijk, maar ik vond het echt zo'n cowboy Amerikaan maar dan op een cowboy op een airboat). Hij sprak cowboy Amerikaans, haha. De mannen kregen alle drie een zwemvest aan en toen gingen we de boot op. Ezra zat met Remi achter en ik met Mathan en Jonah voor. Ezra kreeg een normale koptelefoon op tegen het lawaai. Wij kregen allemaal een koptelefoon op waar je de captain door kon horen, maar ook zelf door kon praten (of gillen van angst....). Het begon natuurlijk met de vraag of dit onze eerste keer op een airboat was (ja, dat was het) en dat het ook net zijn tweede keer was. Haha! In werkelijkheid doet hij dit al 10 jaar. Hij vertelde heel veel over de mangrove en de omgeving. Sommige dingen kon ik niet verstaan door het accent of door het harde geluid van de motor achter ons. Hij vertelde zó veel dat ik maar ben gestopt met het vertalen voor Mathan en Jonah. Hij maakte ook veel grapjes tussendoor (gas is op; we moeten zwemmen; oh dat is een stuk van de trainingsboot van gisteren; de alligators hebben honger). Het was maar goed dat vooral Mathan het niet kon verstaan, haha. Waar we verwachtten dat Ezra het heel spannend zou vinden, zat hij juist heel relaxed naast Remi met zijn krullen in de wind gekke bekken te trekken. Mathan vond het spannend en uitte dit ook. Jonah vond het uiteraard niet spannend, maar hij was verdacht stil naast me, haha. Onderweg kwamen we ook nog een alligator tegen. Hij zwom ook nog langs onze boot na een tijdje stil te hebben gelegen. Leuk om te zien (al dacht Mathan daar anders over). De captain was erg goed in zijn vak. Naast alle informatie, wist hij de boot op de centimeter nauwkeurig te besturen. We scheurden over open vlaktes in de mangrove (waar we ook driften) en wist veilloos waar hij heen moest in de wirwar van 'weggetjes' (de één nog smaller dan de ander). Helaas bleef het bij die ene alligator, maar wat was de tocht mooi, spannend en gaaf tegelijk. Toen de mannen van de boot waren, hadden ze uiteraard stoere praat. We zijn allemaal een hele mooie ervaring rijker.

Na de airboat tour besloten we door te rijden naar Naples. We hebben genavigeerd op downtown Naples. Daar zat een tentje bij de haven: the Dock. Heel druk en het zag er gezellig uit, dus we besloten de kaart te bekijken. Het was een uur of 6 en iedereen had inmiddels wel trek. Er was buiten nog een plekje. Gelukkig was het overdekt, want we zaten nog niet toen het heel hard begon te waaien. De serveerster vroeg of we binnen wilden zitten als er plek zou zijn. Nou, daar zeiden we natuurlijk geen nee tegen. Binnen vijf minuten zaten we binnen in de gezellige drukte. Vlak voor we binnen kwamen was er een meneer onwel geworden en lag bewusteloos op de grond. Er werd al geroepen of er een dokter/verpleger was, maar niemand kon aan die oproep voldoen. De ambulance was al gebeld. Op het moment dat we binnen kwamen zitten, kwamen de ambulance broeders binnen. De meneer was inmiddels alweer een beetje bij bewustzijn toen hij de brancard op getild werd. Toen de broeders naar buiten liepen met de patiënt werd er hard geklapt door alle gasten. We hopen maar dat de meneer er goed vanaf is gekomen. Buiten hadden we onze bestelling al doorgegeven en ondanks dat het zo ontzettend druk was, was ons eten er snel. De jongens hebben heerlijk gesmuld van hun hot dog, broodje gesmolten kaas en frietjes. De mac and cheese (macaroni met kaas) viel minder in de smaak. Remi en ik hadden een steak. Vis was logischer, maar iedereen die mij kent... Nou ja, je snapt het wel. Vlees dus, haha. De jongens kregen nog een ijsje. Daarna vertrokken we naar Fort Myers. Dat zou nog zo'n vijf kwartier rijden zijn, dus we zouden in het donker aankomen (rond 20.30 uur).  

Eenmaal in Fort Myers - Cape Coral - was iedereen weer klaar wakker: WAT EEN GIGANTISCH HUIS!! We wisten natuurlijk dat we een villa geboekt hadden - je gaat immers maar één keer op huwelijksreis - maar zo groot hadden we het niet verwacht. Ik heb een filmpje gemaakt voor een indruk van het huis. Het is echt bizar. De mannen hebben allemaal een eigen kamer met een queenbed (tweepersoons) met een eigen tv waar ze ook gewoon youtube en Netflix kunnen kijken. Remi en ik hebben een kingsize bed met uiteraard ook een tv. De jongens hebben een eigen badkamer met wastafel, douche en wc. Naast onze kamer is ook een badkamer met een bubbelbad, grote inloopdouche, een dubbele wastafel en wc. Elke kamer heeft een ruime kast om spullen in op te ruimen. De woonkamer is mega (met een grote tv). Er zijn wel drie plekken waar je kan eten... De keuken is een ware droom (al zou ik andere kastdeuren uitgekozen hebben - maar dat geldt voor het hele huis eigenlijk wel). Zo veel ruimte! Uiteraard is er ook een Amerikaanse koelkast en vriezer. Dan hebben we het alleen nog maar over binnen gehad. Buiten stond (voor de mannen) een nog grotere verrassing: een zwembad én een spa. Chiiiilllllll. Na onze wandeling door het huis, gingen de mannen in het bubbelbad. Ezra mist de kikkerdouche thuis, dus die douchen we mooi op de arm (en dat gaat prima). Alle drie de prinsjes gingen heerlijk schoon, moe en voldaan rond 21.30 uur naar bed. Remi en ik hebben buiten nog even nagenoten van de dag. Rond 23.30 uur gingen wij ook maar eens naar bed.

Om 7.15 uur stond de oudste spruit al voor onze deur. Lucky us, want hij heeft een tv op zijn eigen kamer, dus wij konden nog even relaxen in bed. Een half uurtje later was ook Ezra wakker. Remi besloot bij de Walmart (echt om de hoek) even ontbijt te halen. Ezra wilde graag mee, dus hij mocht in zijn Mario pyjama en sandalen mee. Toen Remi terug was, gingen we alvast onbijten. Jonah was nog in diepe slaap, maar die hebben we rond 9.00 uur toch ook maar wakker gemaakt. We wilden graag naar het eiland Sanibel om daar een paar uurtjes op het strand te vertoeven. We hadden ons iets vergist in de reistijd, want het was evengoed nog een uur rijden. Eenmaal aangekomen was het een kwestie van een strand uitkiezen. Er waren er genoeg, haha. We kozen uiteindelijk voor Angliers Beach. Een klein stand, maar wel met echt zand en niet al te druk. Het was even wachten op een parkeerplekje, maar dat duurde gelukkig niet lang. Vanuit onze villa hadden we een uitklapbare bolderkar meegenomen (vet handig) met twee stoeltjes en een parasol. Daar kon ook de strandtas en het strandspeelgoed mooi in. We hadden in het huis ook nog een schepnet gevonden, dus die ging ook mee. Eenmaal op het strand smeerden we de jongens hun borst en rug nog goed in. Mathan en Jonah wilden graag hun zwembroek aan. Ezra wilde niet de zee in, dus die heeft lekker in zijn kleding op het strand gespeeld. Op het strand waren heel veel schelpen te vinden. De temperatuur van het water was echt verrukkelijk! Echt heel iets anders dan de Noordzee bij ons. De mannen hebben zich voornamelijk vermaakt met schelpen zoeken en in het zand spelen. De golven waren wel iets meer dan het strandje in Islamorada, dus dat was toch iets te spannend. We hebben ook nog dolfijnen gezien! Ze kwamen best wel dicht bij de kust. Heel erg leuk om te zien! Het bracht me gelijk terug naar mijn trip door Australië zo'n 11 jaar terug en naar mijn trip door de westkust van Amerika met Remi (en Mathan in mijn buik) 7 jaar geleden. Toen kon je de dolfijnen ook vanuit de kust zien zwemmen. We zagen ook nog andere dieren, maar door de afstand konden we niet echt zien wat het nou was. Het leek op de neus van een zeehond of iets dergelijks. In het water zag ik andere mensen wroeten in het zand en er grote schelpen uithalen die ze in een net deden en meenamen. Het bleek dat ze die zochten om thuis te koken en op te eten, iewwllll. Eén van de jongens gaf er eentje aan mij. Ik liep het strand op om het aan Remi en de jongens te laten zien toen ik de schelp zag bewegen. Een levend dier, goh. De schelp ging open en dicht. Super grappig gezicht, totdat.... er een soort slang uitkwam!!! Ieeeeeeeeeeewwwlll x10. Remi heeft dit per toeval op film staan, haha. We hadden voor ruim een uurtje in de parkeermeter gegooid, dus het was ook tijd om te gaan. We wilden nog naar de pier van Sanibel in de veronderstelling dat dat een gezellige plek met (eet)tentjes zou zijn, maar helaas was het een 'normale' pier waar mensen konden vissen. Inmiddels was Ezra na 5 minuten in de auto al in slaap gevallen en wilden Mathan en Jonah het zwembad thuis graag uitproberen. Het weer zou rond 16.00 uur ook omslaan (regen en mogelijk onweer), dus we besloten terug naar Fort Myers te rijden. De jongens hebben nog even een happy meal als lunch veroberd en Remi en ik hadden uiteraard weer zo'n heerlijke aardbeien milkshake besteld. Daarna reden we door naar ons 'huisje'. Voordat we naar het huis gingen, doken we nog even de dollar tree in. De jongens kregen alle drie een dollar om iets leuks uit te mogen kiezen. Ze hadden van oom Gerard en tante Lies alle drie 10 dollar gekregen, dus de eerste paar dollar is nu uitgegeven, haha. Ze liepen daar heel trots rond met hun dollar briefje in de hand. Ze hebben alle drie wat leuks uitgekozen. Daarna reden we door naar de Walmart om wat avondeten te halen. Terug uit de Walmart regende het pijpenstelen. Remi haalde de auto op en Jonah besloot mee te gaan. Hij trok zijn t-shirt uit en liep met Remi mee over de parkeerplaats in alleen een zwembroek en slippers. Het was een heel komisch gezicht! Eenmaal thuis (nog geen 2 minuten later), besloten we het zwembad in te duiken. Nat waren we toch al. Wat hadden we een plezier. Na zo'n twee uur in het zwembad doorgebracht te hebben, gingen we douchen en in bad. Mathan en Jonah hadden een heel schuimbad gemaakt waar ze ook mooie zeepbaarden konden maken. Nadat iedereen schoon en fris in pyjama was, hebben we gegeten. Nog even spelen, beetje tv kijken en toen was het toch echt tijd om weer naar bed te gaan. 

Inmiddels is de zon na het schrijven van onze avonturen echt onder en liggen alle jongens te slapen. Zelfs Remi ben ik kwijt, dus die pluk ik straks uit Ezra zijn bed (zoals hij gisteren bij mij heeft moeten doen). Morgen moeten we op tijd op, want we gaan naar Clearwater Beach. Daar staat om 11.00 uur een boot klaar. We gaan namelijk dolfijnen spotten! Het is een tochtje met de auto van twee uur van Fort Myers naar Clearwater, dus we moeten zorgen dat we rond 8.00 uur in de auto zitten. Dan zijn we ruim op tijd om te parkeren en naar de boot te lopen. De tocht duurt zo'n anderhalf uur, dus het plan is om daarna in Clearwater lekker te lunchen en eventueel (afhankelijk van het weer) daar nog naar het strand te gaan. Verder zien we wel hoe de dag loopt. In de volgende blog zal ik jullie meenemen in ons dolfijnenavontuur in Clearwater en vast in nog meer avonturen...... Vergeet de foto's en de video's niet te bekijken!